ons eerste weekje

Holaaaaaaaaaaaaaa

Daar gingen we dan, op maar Spanje voor vijf maanden. Zodra we de hoek omgingen op het v'iegveld waar alle lieve mensen die ons weggebracht hadden, hun arm er afgezwaaid hadden, drong het pas echt tot ons door... We gaan dit echt doen!!
De vlucht verliep heel erg soepeltjes en ging erg snel. Iets te snel want we landen eerder dan gepland. Maar dat was allemaal geen probleem gewoon eventjes wachten op onze taxi. Dat eventjes duurde ons toch iets te lang en lichtelijk in de stress begonnen we ideeen te bedenken zodat als de taxi eventueel misschien toch niet zou komen we wel in Huelva zouden komen. Want daar zouden de mensen van ons huis ons opwachten. Na een klein uurtje gewacht te hebben kwam er een erg aardige meneer die geen woord engels sprak met een papiertje aangelopen waar op stond Emma Voerman. Als 3 blije pubers huppelden we achter deze aardige meneer aan. Eenmaal aangekomen in onze straat was er natuurlijk geen huisbaas te bekennen. Onze aardige taxi chauffeur vertelde ons dat hij er binnen 5 minuten was... deze 5 minuten werden 50 minuten: Welkom in Spanje!!
Nadat de huisbaas er eindelijk was en wij een korte rondleiding kregen in onze 'villa' hadden we toch wel erge honger, prima Spaanse eettijd dachten wij zo.. dus op zoek naar de Mac Donalds, we hadden namelijk thuis al gezien dat die bij ons in de buurt zat. En wonder boven wonder, die Mac donalds vonden we direct, peanuts.

Na onze geweldige voedzame maaltijd op naar huis, waar het ijs en ijskoud is, wij denken dat het rond de 5 a 7 graden is binnen ( of -1) in ieder geval erg koud, je kon beter buiten staan dan in huis. Dik ingepakt in bed om een nachtje te gaan slapen.
De volgende ochtend (na lang uitslapen) besloten we om ons huisje maar eens een grondige schoomaak beurt te geven en boodschappen te gaan doen. Gelukkig zit de Lidl om de hoek (naast de Mac Donalds). We zijn ergens gaan lunchen en we liepen door een nogal saai stuk, je zag ons denken; is dit nou Huelva centrum? Joepie......... na een lekkere lunch besloten we naar het shoppingcentre te gaan dicht bij de universiteit, daar zijn we naar de primark gegaan en hebben we een boel girly girly stuff gekocht voor in ons huis (kaarsjes, schilderijtjes en dekentjes voor de kou) het busvervoer ging allemaal prima en we stapten gelukkig in de goede bus terug om vervolgens bij de Lidl boodschappen te gaan doen.. We kochten zoveel, dat er nog maar 1 optie was... met de winkelwagen over straat naar huis... Na het eten op Spaanse tijd (10 uur) zijn we flink aan de poets gegaan en sloegen de stoppen door in het huis.... SUPER.. met zaklampjes op zoek in het huis naar de elektriciteitskast, na een kleine 10 minuten zagen we opeens 1 schakelaar naast de voordeur en we hadden weer elektriciteit... independent woman! We hebben ook al 3 dagen zelf gekookt thuis, 1 dag Italiaans, Lasagne, na de lasagne in de oven te hebben gedaan ( we wisten niet op welke stand die oven moest, en hadden dus maar aan wat knopjes gedraaid) ging Lauren op een gegeven moment kijken hoe het er voor stond en gilde toen heel hard, de hele keuken stond blauw... oeps..... verkeerde ovenstand dus, de lasagne was lekker knapperig. Zo dat was dat nu de rest van Huelva ontdekken deze week. Als een stel Columbussen gingen we op pad... We wisten namelijk nergens de weg.. leuk feitje, toen wij terug kwamen van de Primark na ons geshop, stonden we bepakt en bezakt bij een busstation, we zouden toch echt dicht bij ons huis moeten zijn op dat moment, Marijke opende google maps en zag dat het 10 minuten lopen was, gaan we dat doen? Nee, laten we met de bus gaan.. wat een plan.... we hebben een UUR in de bus gezeten en de complete route (die we daarvoor hadden afgelegd) nogmaals gereden.. om vervolgens uit te stappen bij de bushalte voor ons huis, oke kan en mag allemaal.

Gisteren kwamen we er opeens achter dat het busstation bijna achter ons huis is (helder moment) waar we een stuk of 30 keer zijn langs gelopen op de andere dagen. De haven zit ook vlakbij ons huis, we hadden gehoord dat je daar lekker kon eten en zijn daar maar eens naar op zoek gegaan, na een tijdje wandelen kwamen we bij een super mooi restaurant, een lounge bar. Hier hebben we heerlijk in het zonnetje gezeten ( het was ongeveer 20 graden)
Wat ook wel grappig is.. wij hebben de neiging om al onze kleren uit te gooien als de zon schijnt, zonder jas eten etc. De meeste mensen hier lopen met 20 graden nog met een dikke sjaal en jas en een enkeling zelfs met handschoenen (waar wij dan met open mond en verbazing naar kijken)

De Spaanse taal hebben we nog niet echt onder de knie, maar we doen ons best. Gelukkig wist lauren na minimaal 50 keer herhalen en 50 keer vragen wat 'mag ik de rekening' is in het Spaans.. zij komt er wel.

Af en toe spreken we Duits, Engels, Nederlands en Spaans door elkaar maar het lukt allemaal.

Aankomende maandag moeten we naar school voor de introductieweek, we hebben geen idee wat we daar van kunnen verwachten, het verslag zal dus nog volgen.


Adios Amigos

Liefs, Marijke, Emma, Lauren